چرا وزیر خارجه روسیه به ایران آمد؟

به گزارش جعبه مهر، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه که شب گذشته وارد تهران شده، امروز با مقامات کشورمان ملاقات و مصاحبه کرد.

چرا وزیر خارجه روسیه به ایران آمد؟

روزنامه ایران در ادامه نوشت: علاوه بر رایزنی های برجامی لاوروف در تهران در آستانه دور جدید مصاحبه های 4+1 در وین، توسعه همکاری های دوجانبه یکی دیگر از محور های مهم مصاحبه های وزیر خارجه روسیه بود. امضای تمدید معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاری ایران و روسیه که 20 سال پیش به امضای رؤسای جمهوری وقت دو کشور رسیده، به همین دلیل است.

معاهده روابط متقابل و اصول همکاری ایران و روسیه در 22 اسفند ماه سال 1379 برابر با 12 مارس 2001 میلادی در 21 ماده در جریان سفر رئیس جمهوری وقت ایران به مسکو به امضای دو طرف رسید. سعید خطیب زاده، سخنگوی دستگاه دیپلماسی دیروز در نشست خبری خود با خبرنگاران گفت که در جریان سفر سرگئی لاوروف توافقنامه همکاری جامع بین ایران و روسیه امضا خواهد شد. تاریخ این توافقنامه فروردین منقضی شده و در این سفر امضا می شود.

امضای موافقتنامه همکاری جامع با روسیه

او در شرح بیشتر امضای موافقتنامه همکاری جامع با روسیه گفت: روابط ایران و روسیه کاملاً راهبردی است و همکاری های نزدیکی در سطوح مختلف داریم. تنظیم روابط در چارچوب موافقتنامه را با روسیه داشتیم. برای تمدید و ارتقا حرکت هایی کردیم و آنچه در این سفر امضا می شود نتیجه این کوشش هاست، ولی این همچنان پایه همکاری های ایران و روسیه را در ابعاد مختلف تعریف می کند.

وزیر خارجه روسیه در آستانه سفر به تهران بر عزم کشورش برای توسعه روابط با ایران تأکید کرد. او همچنین به زمینه ها و ظرفیت های مختلف موجود بین دو کشور برای ارتقای سطح همکاری ها اشاره نمود و درباره توافق هسته ای نیز توضیح داد که برجام هیچ جایگزین بهتری ندارد. در ادامه مصاحبهی لاوروف را می خوانید:

اهداف اصلی شما از سفر به ایران چیست؟ معاهده اساس روابط متقابل واصول همکاری بین فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران منعقده در ماه مارس 2001 چگونه بر توسعه روابط میان دو کشور تأثیرگذار است؟

توسعه روابط با ایران یکی از اولویت های سیاست خارجی روسیه است. 12 مارس، بیست سال بود که از روز انعقاد قرارداد مذکور گذشت. این قرارداد توسط رؤسای جمهور کشورهایمان در مسکو به امضا رسید. طرفین با این گام پایبندی متقابل به برقراری روابط بر اساس اصول برابری و اعتماد متقابل را تأیید نمودند. روسیه و ایران به طور متقابل متعهد گشتند به حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال احترام بگذارند و در امور داخلی یکدیگر مداخله نکنند.

به برکت اجرای متوالی مفاد قرارداد، همکاری مشترک میان کشورهایمان در سطح عالی بی سابقه ای نهاده شد. در حال حاضر این همکاری فعالانه و اشباع شده است. روابط در حوزه های سیاسی، تجاری - اقتصادی، علمی - فنی، فرهنگی - انسانی و سایر حوزه ها در حال تحکیم می باشند. اجرای پروژه های بزرگ زیرساختی در ایران، از جمله احداث و بهره برداری از نیروگاه اتمی بوشهر در حال ادامه می باشد. همکاری در حوزه بهداشت و مبارزه با سرایت عفونت ویروسی کرونا توسعه می یابد. ارسال محموله های واکسن روسی اسپوتنیک وی به ایران صورت می پذیرد و سازماندهی فراوری آن در اراضی جمهوری اسلامی ایران برنامه ریزی شده است.

مسکو و تهران به منظور اجرای کامل برجام به صورت تنگاتنگ همکاری مشترک می کنند. ما کوشش های مان را درجهت حل و فصل موضوع سوریه در چارچوب فرمت آستانه که پیروزیت خودش را ثابت نموده پیروزانه هماهنگ می نماییم، درخصوص شرایط خاورمیانه و خاور نزدیک مرتباً در حال مصاحبه هستیم. می توان با اطمینان تأیید نمود که همکاری روسیه و ایران به حفظ ثبات منطقه ای و در چشم انداز وسیعتر، به توسعه زندگی بین المللی بر پایه اصول منشور ملل متحد یاری می کند.

در نظر دارم در جریان مذاکرات قریب الوقوع با جناب آقای محمد جواد ظریف، همتایم، راه های تحکیم روابط روسیه و ایران در آینده را مورد بحث و آنالیز قرار دهیم.

ایران و روسیه از استراتژی و موقعیت ویژه ای در منطقه، بویژه در امر توسعه کریدور شمال - جنوب برخوردار می باشند. دو کشور چه اقداماتی برای این پروژه باید به عمل آورند و در این راه چه موانعی ممکن است وجود داشته باشد؟ این پروژه چگونه بر انتقال بار ها در سطح منطقه ای و جهانی تأثیرگذار می باشد؟

رشد پایدار همکاری تجاری اقتصادی به میزان زیادی بستگی به روابط لجستیک توسعه یافته دارد. کریدور حمل ونقل بین المللی شمال-جنوب - نمونه مثبتی از همکاری چندجانبه می باشد. این پروژه، پروژه کلیدی زیرساختی در منطقه می باشد که به افزایش همکاری متقابلاً سودمند میان دولت های متعدد یاری می کند.

کشور های ما نقش راهنمایی کننده در اجرای این ابتکار را دارند، زیرا بخش بزرگی از جهت زمینی در اراضی آن ها واقع شده است. در این رابطه، ایجاد زیرساخت حمل ونقل جاده ای از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور در روسیه برنامه های لازم در سطح دولتی از جمله در انطباق با منطقه دریای خزر مورد تأیید نهاده شده و در دست اجرا می باشد. می دانیم که تهران نیز به این مسأله توجه بالایی دارد.

انتظار داریم که شرکای ایرانی احداث جهت ها به سمت بندر کاسپین (منطقه ویژه اقتصادی انزلی) و همچنین راه آهن در آذربایجان را پیروزیت آمیز به انتها برسانند. این امر قابلیت رقابت کریدور حمل ونقل بین المللی شمال - جنوب و جذابیت آن را برای فرستندگان بار اساساً افزایش می دهد. توسعه همکاری میان ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز به هدف فعالیت پیروز این جهت پاسخگو می باشد.

این همکاری به وسیله امضای موافقتنامه موقت تشکیل منطقه آزاد تجاری در سال 2018 (در ماه اکتبر سال 2019 لازم الاجرا شد) رسمیت یافت. 11 دسامبر سال 2020 تصمیم بر شروع مذاکرات پیرامون انعقاد موافقتنامه دائمی در مورد منطقه آزاد تجاری اتخاذ گشت. از طرف خود به این کار مساعدت هر چه بیشتر را ادامه می دهیم.

انتظار داریم که در آینده کریدور حمل ونقل بین المللی شمال- جنوب پایه ای برای ایجاد فضای حمل و نقلی- لجستیک و اقتصادی یکپارچه بدون درز از سواحل جنوبی ایران تا شهر های شاقتصادی روسیه شود. حل چنین مسأله ای مخصوصاً پس از این که حادثه اخیر مسدود شدن کانال سوئز احتیاج به جهت های زمینی امن برای حمل ونقل محمولات را اثبات نمود مهم می باشد.

گویا دولت جدید ایالات متحده امریکا سیاست دونالد ترامپ را ادامه می دهد، ولی به شکل دیگر. دیدگاه شما در این باره چیست؟ و کشور های ما جهت ممانعت از رویکرد یکجانبه دولت بایدن چه اقداماتی می توانند به عمل آورند؟

از دیدگاه ما مشکل اصلی این است که واشنگتن نمی تواند از خط مشی معیوب خود مربوط به حفظ تسلط جهانی که از اوایل سال های 1990 پس از فروپاشی اتحاد شوروی شروع شد، صرف نظر نماید. امروزه برای همه واضح است که چنین سیاستی مطلقاً غیرسازنده است. مخصوصاً فرایند عینی ایجاد نظم جهانی عادلانه تر، دموکراتیک تر و در نتیجه نظم جهانی چند قطبی پایدارتر، در جلو چشمانمان در حال قدرت دریافت است.

با این وجود امریکایی ها با حمایت از متحدین اروپایی گام های تهاجمی در جهت کنار گذاشتن معماری بین المللی و حقوقی سازمان ملل متحد و تعویض آن با چیزی به نام نظم بر اساس قوانین برمی دارند. ما مخالفتی نداریم که همه قوانین را رعایت کنند، اما در این صورت آن ها باید نه تنها در دایره کوچک واشنگتن و حامیانش برای دورزدن سازمان ملل متحد بلکه در قالب جهانی - با حضور همه بازیکنان اصلی جهانی و بر اساس موازین معتبر شناخته شده جهانی حقوق بین الملل عمل کنند.

در این قرینه پدیده فشار جامع بی سابقه ای که غرب بر دولت های دارای سیاست داخلی و خارجی مستقل مبنی بر منافع ملی وارد می آورد را نیز خاطرنشان می سازم. سخن از استفاده از ابزار ها مختلف - از تحریمات اقتصادی و محدودیت های ویزایی تا کمپین های ضد اطلاعاتی و مداخله مستقیم با استفاده از زور در میان است.

در حقیقت ما با عود تفکرات نئوکلونیال سیاست خارجی سر و کار داریم. مخصوصاً تقسیم جهان به منتخبین و سایر کشور ها از ویژگی های آن است. اگر دسته اول از افراط در هر عملی برخوردار باشند گویا دسته دوم متعهد به پیروی از مصوبات صادره از واشنگتن می گردند. واضح است که این امر نه برای روسیه، نه برای ایران، نه برای بیشتر کشور های جهان قابل قبول نیست.

آنچه به قسمت دوم سؤال مربوط می شود آن است که تحکیم همکاری بین المللی ما از جمله در سازمان ملل متحد و سایر مجامع چندجانبه، مهم می باشد. مخصوصاً همان طور که قبلاً عرض نمودم ما دارای همفکران زیادی هستیم: بیشتر اعضای جامعه جهانی از ضرورت توسعه مراودات بین دولتی بر اساس حقوق بین المللی، اصول احترام متقابل و در نظر دریافت منافع یکدیگر حمایت می کنند. همه آن ها مانند ما بازی های ژئوپلیتیک با جمع صفر، تحریمات و تهدیدات را غیرقابل قبول می شمارند و به بهبود اوضاع در جهان تمایل دارند.

ایران بار ها گفته است که هیچگاه تمایل به داشتن سلاح هسته ای ندارد. ایالات متحده امریکا از برجام خارج شد و تحریمات سنگینی در رابطه با ایران اعمال نمود. لطفاً بفرمایید آیا جامعه جهانی و روسیه برنامه هایی برای مقابله با تحریم های امریکا دارند؟

طرف روسی معتقد است که جایگزین معقولی برای برجام وجود ندارد. همان طور که جناب آقای ولادیمیر پوتین بار ها گفت مؤثرترین جهت برای حفظ توافق های سال 2015، انجام دقیق تعهدات توسط کشور های امضا کننده می باشد. شروع مذاکرات در این باره در سکوی وین با حضور کنندگان ایران و امریکا امید مشخصی را القا می کند.

این امید قبل از هر چیز این است که کارشکنی هایی که امریکا در مورد برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مرتکب شده، اصلاح خواهد گشت. این امر شرایط لازم برای بازگشت ایران به اجرای مطالبات معاملات هسته ای هم از نظر شفافیت و هم از نظر پیکربندی برنامه هسته ای ایران را ایجاد می کند. ما برای یاری به واشنگتن و تهران برای رسیدن به تصمیم لازم کوشش می کنیم.

موضع ما در برابر سیاست تحریمی واشنگتن تغییر نیافته است - ما همچنان مخالف هرگونه اقدام محدودیتی یک طرفه که به قشر آسیب پذیر جامعه ضربه وارد آورد هستیم. روسیه در مجامع بین المللی از جمله سازمان ملل متحد مسأله ناروا بودن چنین محدودیت هایی را مطرح می کند. با کمال میل تأیید می کنند که موضع ما در جامعه جهانی از حمایت بزرگی برخوردار است.

افزایش کوشش برای تقلیل تهدید های تحریمی و هزینه های ممکن برای اپراتور های اقتصادی را مهم می شماریم. مخصوصاً سخن از گام هایی است که در جهت دلاریزاسیون تدریجی اقتصاد ملی، استفاده از تسویه حساب متقابل در ارز های ملی یا جایگزین دلار، ممانعت از استفاده سیستم های پرداخت بین المللی کنترل شونده توسط غرب، برداشته می شود. روسیه فعالانه بدین امر می پردازد. چشم انداز های وسیعی در این جهت برای همکاری متقابل با همه شرکای خارجی ذی علاقه می بینیم.

دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: فرارو
انتشار: 30 مرداد 1400 بروزرسانی: 30 مرداد 1400 گردآورنده: mehrbox.ir شناسه مطلب: 9794

به "چرا وزیر خارجه روسیه به ایران آمد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا وزیر خارجه روسیه به ایران آمد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید