پشت میز می نشینند و تئوری های عجیب و غریب می دهند!

به گزارش جعبه مهر، یک منتقد سینما و تلویزیون درباره منتقدانی که در برنامه های سینمایی تلویزیون حاضر می شوند، گفت: به نظر می آید که سطح کیفی فیلم های سال جاری قابل قبول باشد اما منتقدانی که به برنامه های سینمایی می آیند، حرف هایی می زنند که در چهارچوب نقد قرار نمی گیرد. به نظرم نقدهایی که درباره فیلم ها می گردد به سینما یاری نمی کند و شاید سینما را از چشم بعضی از مردم بیندازد و تاثیرات منفی بر افرادی که تصمیم گیرنده در فرهنگ و سینما هستند، بگذارد.

کیوان کثیریان در گفت وگو با خبرنگاران درباره برنامه های سینمایی که به مناسبت جشنواره فیلم فجر به روی آنتن تلویزیون می روند، بیان نمود: این برنامه ها که از تلویزیون پخش می شوند چند سالی است که به بازی جشنواره فیلم فجر تبدیل شده اند. همان طور که هر ساله درباره کاخ مردمی، کیفیت فیلم ها، هیأت داوری حرف می زنیم، فراوری این نوع برنامه ها هم به بسته جشنواره اضافه شده و قسمتی از بخش رسانه ای جشنواره را پوشش می دهد. به نظرم این برنامه ها که در تلویزیون فراوری و پخش می گردد، با عامه مردم سر و کار دارند؛ البته گستره پاسخ به احتیاج به مخاطب در تلویزیون اتفاق بدی نیست اما شکل و روشی که برای اجرای برنامه انتخاب می نمایند، درست نیست.

این منتقد سینما و تلویزیون بیان نمود: این برنامه ها می توانند یاری نمایند که سینما رفتن بخصوص در ایام جشنواره در بین مردم مطرح و تبلیغ گردد؛ البته گاهی شکل نقد در تلویزیون به تبلیغ یاریی نمی کند و شاید مردم احساس نمایند که فیلم های بد و سطح پایینی در جشنواره به نمایش درمی آید و قرار است اکران گردد به همین دلیل مردم رغبتی ندارند که فیلم ها را ببینند.

کثیریان ادامه داد: به نظرم تلویزیون اغلب در ایام جشنواره دنبال این است که چالش ایجاد کند و مخاطب بیشتری را برای برنامه خود جذب کند؛ بنابراین فکر نمی کنم تصویری که در طول جشنواره از سینما در تلویزیون ارائه می گردد، مثبت باشد.

او بیان نمود: یک نفر می نشیند و بدون استدلال قوی می گوید تمام فیلم های جشنواره ضد خانواده است و طبیعتاً تأثیری که می گذارد، مثبت نیست؛ البته جوابی برای این اظهارات وجود دارد و می تواند نقض گردد اما کسی که بخواهد جواب بدهد و بحث را دوطرفه پیش ببرد، وجود ندارد. در واقع سه نفر می نشینند و حرف هم را تأیید می نمایند و می گویند فیلم ضد خانواده است، طبیعتاً مخاطبی که پای تلویزیون نشسته تأثیر مثبتی نمی گیرد.

این منتقد سینما و تلویزیون در پاسخ به این پرسش که تعداد منتقدانی که در برنامه های سینمایی تلویزیون حضور پیدا نمایند، کم است، ادامه داد: منتقد داریم اما مساله این است که این برنامه ها اهداف خاصی را دنبال می نمایند که برای سینما و ترغیب مردم برای سینما رفتن مفید نیست. گاهی منتقدانی را به برنامه دعوت می نمایند که اسم آن ها را نشنیده ایم اما یک طرف میز می نشیند و تئوری عجیب و غریبی ارائه می دهند و باید از آن ها پرسید که اسمشان چیست؟ سن و سال این منتقدان با حرف هایی که می زنند همخوانی ندارد؛ یعنی کمتر از آن است که سینمای دهه 60 را دیده باشند. کسی که می خواهد برای سینما معین و تکلیف کند باید یک سابقه و ایده ای داشته و شناخته شده باشد. وقتی اینگونه نیست به نظر می رسد که منتقد به دلیل خاصی آمده و آنجا نشسته است که حرف های خاصی بزند.

کثیریان گفت: بعضی از این دوستان که به تلویزیون می آیند، نسخه سینما را می پیچند. سال جاری هم به خاطر چهل سالگی انقلاب توقع دارند که سینما تمام کاستی های چهل ساله مملکت را پر و جبران کند ولی اینگونه نیست. زیرا سینما هم پدیده ای مثل اقتصاد، اجتماع و سیاست است که کاستی دارد و از طرفی هم بازتاب شرایط روز جامعه است. همان قدر که اقتصاد در چهل سالگی انقلاب نتوانسته اهداف سال اول انقلاب را پوشش دهد، سینما، فرهنگ و اجتماع هم نتوانسته است.