لحظاتی پای درد دل های بیماران کرونایی - جعبه مهر

به گزارش خبرنگاران، متاسفانه آمار مبتلایان به ویروس کرونا روز به روز در حال افزایش است، شاید یکی از دلایل اصلی بالا رفتن آمار بی توجهی به توصیه های ساده کادر بهداشت و درمان مبنی بر رعایت پروتکل های بهداشتی از جمله زدن ماسک، شست وشوی دست ها و رعایت فاصله اجتماعی باشد، درصد کمی از افراد جامعه هم چنان معتقدند کرونا نمی گیرند و اگر مبتلا شوند هیچ اتفاق خاصی برای آن ها رخ نمی دهد.

در کرونا از حمایت خانواده محروم می شوی

سمیه یکی از آرایشگران شهرکرد که حدود دوماه قبل به بیماری کرونا مبتلا شده بود در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: در ابتدای شیوع بیماری و تعطیلی مشاغل، تقریبا نگرانی از ابتلا در بین همه افراد خانواده من وجود داشت و پروتکل های بهداشتی و قرنطینه را رعایت می کردیم، اما پس از گذشت چند ماه از بیماری ترجیح دادیم به روال عادی زندگی برگردیم.

وی ادامه داد: با برطرف محدودیت ها به محل کار خود بازگشتم و در این مدت با مراجعه نمایندگان به آرایشگاه ارتباط نزدیکی داشتم، از ماسک استفاده می کردم، اما خوب رعایت کامل فاصله اجتماعی در محیط آرایشگاه تا حدود زیادی قابل انجام نیست، همچنین در این مدت چند باری نیز به عنوان همراه بیمار در یکی از مراکز درمانی استان رفت وآمد داشتم.

این آرایشگر شهرکردی با بیان اینکه دقیقا نمی دانم بیماری کرونا از چه کسی به من منتقل شد، گفت: در روزهای ابتدایی علائمی مانند تب، بدن درد، سردرد و تهوع داشتم، پس از مراجعه به پزشک تشخیص بر سرما خوردگی بود، چند روزی در منزل استراحت کردم اما علائم تشدید شد و برای انجام تست به بیمارستان مراجعه کردم و نتیجه تست کرونای من مثبت شد.

سمیه اضافه نمود: در روزهای ابتدایی علائم بیماری خفیف بود، اما پس از گذشت چند روز علائم تشدید و دچار تنگی تنفس شدید شدم، همسرم در خارج از کشور کار می کرد و من تنها زندگی می کنم، بنابراین برای اینکه بتوانم نیازهای خود را تهیه کنم با مسائل فراوانی روبرو بودم و خانواده ام نیز در شهر دیگری سکونت داشتند و پدر و مادر همسرم نیز به علت سن بالا و ترس از ابتلا به این بیماری نمی توانستند برای تامین مایحتاج و ضروریات به من یاریی نمایند.

وی بیان نمود: شاید یکی از سخت ترین شرایط در دوره بیماری کرونا رعایت قرنطینه خانگی است، اینکه به علت شرایط جسمانی توانایی انجام کارهای روزمره را نداری و دیگران نیز نمی توانند در این خصوص یاری چندانی به تو بنمایند و باید این دوره را به دور از حمایت از افراد خانواده، فامیل و ... بگذارانی، زیرا نگرانی بابت ابتلا به این بیماری موجب می گردد کسی نتواند حتی به نزدیکان خود یاری کند.

این شهفرایند شهرکردی در مورد اینکه آیا فکر می کنی این بیماری را به کسی منتقل نموده ای، گفت: تقریبا با تمام کسانی که ارتباط نزدیک با من در این دوران داشتند تماس گرفتم و از آن ها خواستم که تست بدهند، اما خوب به تعدادی از مراجعه نمایندگان به آرایشگاه دسترسی نداشتم و نتوانستم به آن ها اطلاع دهم.

حضورم در مکان های شلوغ باعث ابتلای من به کرونا شد

آقای امینی یکی از کارمندان دستگاه های اجرایی چهارمحال و بختیاری که در روزهای ابتدای شیوع ویروس کرونا به این بیماری مبتلا شده بود، اظهار کرد: من به خاطر شرایط شغلی ام در مکان های پر رفت و آمد مانند بانک ها و ادارات تردد داشتم، اما اینکه این ویروس چگونه وارد بدنم شد، اطلاع دقیقی ندارم، اما فکر می کنم قرار دریافت در ازدحام بانک موجب ابتلای من به بیماری شد.

وی با اشاره به اینکه من دارای بیماری زمینه ای فشار خون و آسم هستم، گفت: به همین علت پروتکل های بهداشتی را رعایت می کردم، اما فکر می کنم علت گرفتاری من به این بیماری حضور در مکان های پرتجمع بود، پس از ابتلای من تست همسرم و فرزندم نیز مثبت شد، اما علائم من نسبت به همسر و فرزندم بسیار شدیدتر بود.

امینی ادامه داد: ریه های من درگیر شد و شرایط سختی را در دوران قرنطینه گذراندم، در این دوران شرایط روحی من نامناسب بود، تنها بودن در این شرایط تحمل بیماری را سخت تر می نماید، آدم ها دوست دارند در موقع بیماری در کنار افراد خانواده و مورد حمایت آن ها باشد.

وی با بیان اینکه من وابستگی شدید به همسر و فرزندانم داشتم، مطرح کرد: همچنین وظیفه رسیدگی به پدر و مادرم و تامین احتیاجات آن ها بر عهده من بود، زمانی که من در قرنطینه بودم شرایط برای خانواده ام بسیار سخت شد و تنهایی موجب شد دچار مسائل روحی شوم.

امینی یادآور شد: مردم معمولا به فردی که به کرونا مبتلا می گردد، به چشم یک مجرم نگاه می نمایند، با یک روانشناس برای بهبود شرایط روحی خود صحبت کردم، زیرا مسائل روحی در زمان این بیماری موجب تشدید علائم من می شد.

برای پرستار بخش کرونا گریه کردم

یکی از مسئولان چهارمحال و بختیاری که به تازگی این بیماری را پشت سر گذاشته است در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: پس از ابتلا به این بیماری در شرایط بسیار بدی قرار گرفتم و در یکی از بیمارستان های استان در بخش ویژه بستری شدم.

وی گفت: شرایط جسمی من مطلوب نبود و شرایط سختی را تحمل می کردم، در یکی از شب ها یکی از پرستاران برای چکاپ شرایط من مراجعه کرد، اما دیدم که این پرستار به سختی راه می رود، علت را که از او جویا شدم، شرح داد که از حدود چند هفته قبل دیسک کمرش عود نموده اما به دلیل کمبود نیرو و افزایش تعداد بیماران کرونایی نمی تواند به مرخصی برود.

این مسئول مطرح کرد: با اینکه شرایط جسمی من اصلا مناسب نبود و درد فراوانی را تحمل می کردم، اما بابت شرایط جسمانی این پرستار و اینکه در این شرایط ایثارگرانه به بیماران کرونایی خدمت می نماید، گریه کردم، اینکه چرا سهل انگاری بسیاری از ما موجب شده چنین فشاری بر روی کادر درمان باشد.

وی یادآور شد: شرایط سختی را در قرنطینه و در زمان بستری در بیمارستان گذراندم، شاید هیچ کدام از ما تا زمانی که به این بیماری مبتلا نشویم از سختی های آن اطلاع نداشته باشیم، از مردم خواهشمندیم پروتکل های بهداشتی را رعایت نمایند تا از فشار بر کادر درمان کاسته گردد.

ماندن در قرنطینه بسیار سخت است/ همکارم را بر اثر ابتلا به کرونا از دست دادم

حسن یکی دیگر از بیماران کرونایی در گفت وگو با خبرنگاران با بیان اینکه اصلا فکر نمی کردم به بیماری کرونا مبتلا شوم، مطرح کرد: زمانی که همسرم و یکی از همکارانم به این بیماری مبتلا شد، از مرکز بهداشت تماس دریافتد و گفتند برای انجام تست مراجعه کنم، زمانی که تست من مثبت شد هیچ علائمی نداشتم و فکر می کردم پاسخ تست اشتباه است.

وی ادامه داد: پس از گذشت چند روز علائم این بیماری مانند بدن درد، سردرد، از بین رفتن حس بویایی و چشایی در بدن من ظاهر شد، اما خیلی شدید نبود، اما نگرانی بابت اینکه این علائم شدید شوند در من و خانواده هم چنان تا روزهای آخر قرنطینه وجود داشت و حتی گاهی این تلقینات موجب می شد حس کنیم این علائم مشکل سازی شده است.

حسن با اشاره به اینکه سخت ترین بخش بیماری کرونا ماندن در قرنطینه برای افرادی است که عادت به حضور در اجتماع دارند، شرح داد: شاید بسیاری از افراد فکر نمایند قرنطینه شرایط خوبی برای استراحت است، اما واقعا استرس و نگرانی از ابتلا به این بیماری و سلامت اعضای خانواده شرایط پر استرسی را برای فرد فراهم می نماید.

این بیمار کرونایی مطرح کرد: پدر و مادرم به علت شرکت در یک مراسم ترحیم به این بیماری مبتلا شدند، متاسفانه در فرهنگ ما حضور در مراسم کفن و دفن، ترحیم و مراسم سوگواری از ضروریات است و افراد به نوعی الزام برای شرکت در این مراسمات دارند، اگر تدبیری اندیشیده گردد که افراد از حضور منع گردد موجب کاهش ابتلا می گردد.

وی تاکید نمود: کرونا پیر و جوان نمی شناسد، متاسفانه یکی از همکاران ما در سن30 سالگی به این بیماری مبتلا شد و باتوجه به اینکه هیچ بیماری زمینه ای نداشت جان خود را بر اثر این بیماری از دست داد.

ابتلا به کرونا چه خفیف باشد چه شدید، شرایط سختی را برای فرد مبتلا ایجاد می نماید، زیرا این بیماری ناشناخته است و نمی دانی عوارض ناشی از بیماری تا چه مدت بر بدن باقی می ماند، متاسفانه اخبار نگران نماینده از این بیماری شرایط استرس آوری را برای خانواده های ایرانی فراهم نموده است، قطعا اگر همه افراد جامعه خود را مقید به رعایت پروتکل های بهداشتی بدانند این بیماری به سرعت از بین ما رخت می بنند و می توانیم به زندگی عادی بازگردیم.

اگر عده ای نسبت به رعایت پروتکل های بهداشتی بی توجه باشند، فرایند این بیماری هم چنان صعودی خواهد بود و نمی توانیم مانند سابق امورات زندگی خود را ادامه دهیم.

دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه